GS Media/Sanoma: over het linken naar illegale content, HvJEU C 160/15
De grote lol van het internet ligt erin dat je makkelijk kunt linken naar een andere website. Die mogelijkheid moet niet zo maar worden beperkt – dat zou in strijd zijn met grondrechten als de uitingsvrijheid en de vrijheid van informatie. Maar mag je zo maar linken naar een website waarop auteursrechtelijk beschermd werk staat – een filmpje, een foto, een tekst? Dat kan botsen met het grondrecht van de auteursrechthebbende. Sinds het arrest Svensson weten we dat je zonder meer mag linken naar een werk dat met toestemming van de rechthebbende online is gezet. Die content is dan al toegankelijk voor iedere internetter, zodat de link geen ‘nieuw publiek’ bereikt. Maar hoe zit het als de content waarnaar wordt verwezen zonder toestemming van de rechthebbende op het web is gezet? Kan de rechthebbende daar wel tegen optreden? In de zaak GS Media/Britt Dekker gaf het Hof van Justitie gisteren duidelijkheid. Het gaat erom of de hyperlinker weet of moet weten dat het om een werk gaat dat zonder toestemming van de rechthebbende op het internet is geplaatst. Het hof verwacht van bedrijven (met winstoogmerk) dat deze vooraf checken of de rechthebbende toestemming heeft gegeven; voortaan geldt een (weerlegbaar) vermoeden van wetenschap als naar illegale content wordt gelinkt. Voor een privépersoon gaat dat te ver, die mag op Facebook of Twitter verwijzen naar dat ene leuke filmpje of die mooie foto. Zo lang hij niet weet dat die content zonder toestemming van de rechthebbende is geplaatst, gaat hij in beginsel vrijuit. Maar als de illegaliteit er vanaf spat, heeft de rechthebbende de mogelijkheid om te onderbouwen waarom de hyperlinker in dit geval wel (moet) weten dat het om illegale content gaat. Dan kan het plaatsen van de link toch als auteursrechtinbreuk gelden.
Dit betekent nogal wat. Hoe vaak wordt niet naar andere websites gelinkt? Ondernemingen moeten bij het linken naar andere websites checken of de content wel met toestemming van de rechthebbende is geplaatst. Het hof geeft niet aan hoe dat praktisch mogelijk is. En wat geldt allemaal als ‘winstoogmerk’? Wel duidelijk is dat de commerciële blog GeenStijl niet had mogen linken naar de geheime naaktfoto’s van Britt Dekker op de site Filefactory. Wat Britt allemaal al niet heeft losgemaakt.
Maarten Haak