Stichting Reclame Code geen bestuursorgaan….tuurlijk niet.

Reclame-code-bestuursorgaan-Christine-Fontaine-reclamerecht.jpg

Weliswaar een weinig verrassende uitkomst, maar toch een opmerkelijke zaak. In hoger beroep oordeelde de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (“RvS”) dat de Stichting Reclame Code (“SRC”) geen bestuursorgaan is. Daarom is de SRC ook niet verplicht om in te gaan op verzoeken op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (“Wob”).

Daar begon de zaak mee. De SRC kreeg het verzoek inzicht te geven in alle klachten die worden ingediend. Op grond van de Wob. Een vreemd verzoek als je het mij vraagt, maar à la. De SRC gaat – logischerwijs – niet op dit verzoek in. Haar antwoord: de SRC is geen bestuursorgaan, dus de Wob is niet van toepassing.

Zo oordeelt ook de rechter in eerste aanleg. De rechtbank verklaart zichzelf onbevoegd. In hoger beroep gaat de discussie verder. De RvS stelt vast dat de SRC geen bestuursorgaan is, omdat de SRC klachten afhandelt en toezicht houdt op basis van zelfregulering. Aan de SRC zijn geen publiekrechtelijke bevoegdheden toegekend.

Verder overweegt de RvS dat zelfregulering is toegestaan in het licht van de Europese Verordening betreffende samenwerking van consumentenbescherming. Voorwaarde die de Europese Commissie hieraan stelt is dat naast het zelfregulerende orgaan altijd een bevoegde autoriteit met publiekrechtelijke bevoegdheden aanwezig is. Om handhavend te kunnen optreden als een buitenlands bevoegde instantie daar om vraagt. In Nederland is dat in dit geval de Autoriteit Consument & Markt. Tussen de SRC en de Autoriteit Consument & Markt bestaat een samenwerkingsprotocol. Dat verandert het oordeel van de RvS overigens niet. Het samenwerkingsprotocol maakt nog niet dat de SRC (indirect) publiekrechtelijke bevoegdheden heeft, aldus de RvS.

Kortom, niet verrassend, wel opmerkelijk en dus noemenswaardig. En we weten weer hoe het zit in Europees verband. Toch mooi meegenomen.

Christine Fontaine

Advertising Code Committee no administrative body…of course not.

Not a really surprising outcome, but still a remarkable case. On appeal, the Administrative Jurisdiction Division ("AJD") ruled that the Advertising Code Committee ("ACC") is not an administrative body. Therefore, the ACC is not required to respond to requests under the Government Information Act.

That is what started this case. The ACC was requested to give insight in all the complaints that are being filed. Based on the Government Information Act. A strange request if you ask me, but that aside. Logically, the ACC did not comply with the request. Its response: the ACC not an administrative body, therefore the Government Information Act is not applicable.

The judge in first instance rules the same. The court declares that it lacks jurisdiction.On appeal, the discussion continues. The AJD notes that the ACC is not an administrative body, because it handles complaints and supervises on the basis of self-regulation. No public powers are granted to the ACC.

Furthermore, the AJD considers that self-regulation is permissible in the light of the European Regulation on consumer protection cooperation. According to the European Commission under the condition that an authority with public powers is always present in addition to the self-regulatory body. To take enforcement action as a foreign competent authority asks for it. In the Netherlands, this is the Consumer Authority. There is a cooperation protocol between the SRC and the Consumer Authority. Which, in fact, does not change the judgment of the AJD. The cooperation protocol does not mean that the ACC had (indirect) public powers, according to the AJD.

As said, not surprisingly, but remarkable and therefore worth mentioning. And this case reminds us about the European context. Nevertheless a bonus.

Christine Fontaine

Daniël Haije