Misleidende claims op verpakkingen: een update

Bijna een jaar na de uitspraak Teekanne volgde een Nederlandse variant: Heksn’kaas. De NVWA vond dat de naam Heks’nkaas suggereert dat het product “een soort kaas” zou zijn en daarom misleidend is ten aanzien van de samenstelling van het product. De rechtbank Rotterdam verwijst naar Teekanne, maar concludeert dat de verpakking helemaal niet misleidend is. De lijst van ingrediënten is duidelijk. Het product bevat roomkaas, maar is zelf geen soort kaas. Ook de rest van de etikettering is niet misleidend.

En dan volgt iets interessants. Had op de verpakking “smeerdip van roomkaas en verse kruiden” gestaan, zegt de rechtbank, dan was het mogelijk wél misleidend geweest. In dat geval zou de consument namelijk kunnen denken dat het product (vrijwel) volledig uit kaas bestaat. Een klein woordje kan dus een wereld van verschil maken. Maar: vergeet ook de rest van de verpakking niet te bekijken, zoals Teekanne voorschrijft.

Een soortgelijke uitspraak van het College van Beroep van de Reclame Code Commissie (“CvB”) gaat over de claim “100% Xylitol” voor kauwgom. Die tekst stond meerdere keren op de verpakking, maar was niet helemaal juist. Het product bevatte namelijk 99,7% xylitol, maar ook een pietsie (0,1%) aspartaam en acesulfaam-K. De RCC vond dit misleidend, ondanks dat de lijst van ingrediënten juist en duidelijk is. Door de claims op de verpakking zou de consument kunnen denken dat hij de ingrediëntenlijst niet meer hoeft te checken. Dit is extra gevaarlijk nu sommige groepen allergisch kunnen zijn voor aspartaam.

Het CvB is het eens met de RCC. De claim heeft een zeer absolute strekking, waardoor deze ongeschikt is om nog te worden genuanceerd. Eens te meer blijkt dat 100% geen ruimte laat voor uitzonderingen.
Take home message? De preciese formuleringen van claims op verpakkingen luistert nauw. Maar ook de rest van de verpakking en de lijst van ingrediënten moet worden meegewogen. 

Sarah Arayess