De Code reclame voor Medische zelfzorg Hulpmiddelen (CMH) is onderdeel geworden van de SRC

Inhoudelijk is weinig gewijzigd. Deze code heeft betrekking op reclame voor “farmaceutische verschijningsvormen met een fysische werking, voor zover dat is bestemd om zonder tussenkomst van een beroepsmatig optredende zorgverlener door het publiek zelf te worden gebruikt.” Denk bijvoorbeeld aan anti hoofdpijntabletten of zalfjes. Nieuw in zelfreguleringsland is het begrip vluchtige media: radio, televisie en elk ander medium dat niet geschikt (te vluchtig) geacht wordt om de situatie over te brengen waarin het gebruik van het medisch zelfzorg hulpmiddel wordt ontraden. De CMH bepaalt dat reclame voor zelfzorgmiddelen tenminste de volgende zaken moet bevatten:
- de naam van het medisch zelfzorg hulpmiddel,
- de vermelding “medisch hulpmiddel”,
- de belangrijkste gebruiksdoeleinden,
- de situaties waarin het gebruik wordt ontraden en
- een uitdrukkelijk verzoek om de gebruiksaanwijzing te lezen.
Hier is het nieuwe begrip ‘vluchtige media’ van belang: voormelde verplichtingen gelden in dergelijke media niet.

De CMH verbiedt reclame voor medische zelfzorg hulpmiddelen die niet voldoen aan de wettelijk eisen van de Wet op de Medische Hulpmiddelen en het Besluit Medische hulpmiddelen. Reclame voor medische zelfzorg hulpmiddelen is alleen toegestaan voor de zelfzorg van indicaties die zonder tussenkomst van een arts door de gebruiker zelf kunnen worden vastgesteld. Of die eerder al door een arts is vastgesteld. Tevens is reclame mogelijk voor producten die gebruikt worden als aanvullende zelfzorg voor indicaties die door een arts zijn vastgesteld en met andere middelen worden behandeld.

Toezenden van gratis monsters van medische zelfzorgmiddelen bestemd voor gewichtsbeheersing en/of vermagering is verboden. Ook stelt de CMH allerlei informatieverplichtingen voor de reclame voor medische zelfzorg hulpmiddelen. Bijvoorbeeld de aansporing de gebruiksaanwijzing te lezen. Die verplichtingen kunnen in bepaalde gevallen uit worden gesloten, als de reclame bijvoorbeeld wordt gemaakt op ‘vluchtige media’. De CMH verbiedt ook misleidende reclame of reclame waarin op afschrikwekkende wijze veranderingen van het menselijk lichaam ten gevolge van ziekte of letsel wordt getoond. Verkeerde zelfdiagnoses moeten worden tegengegaan en testimonials moeten correct zijn. Ook mogen beroepsbeoefenaren en/of bekende personen de producten niet aanprijzen.

Let ook op bij gebruik van het woord ‘veilig’ in reclame voor zelfzorg hulpmiddelen. De vermelding dat de veiligheid of werkzaamheid te danken is aan het feit dat de gebruikte materialen “natuurlijk” of van “natuurlijke oorsprong” zijn, mag niet. Reclame mag bovendien niet gericht zijn op kinderen en niet de indruk wekken dat het product geen bijwerkingen heeft of garantie over de werking bevatten.

Primaire aanprijzing in de reclame voor zelfzorghulpmiddelen moet zijn: de therapeutische werking van het product. Let ook op bij vergelijkende reclame: die mag niet denigrerend zijn, geen merknamen bevatten (dat is dus strenger dan in de Richtlijn misleidende en vergelijkende reclame (Richtlijn 2006/114) en de implementatie daarvan in het BW), het moet in de vergelijking om vergelijkbare producten gaan en de vergelijking moet op alle relevante eigenschappen betrekking hebben. Bovendien mag een medisch zelfzorg hulpmiddel product na 2 jaar niet meer als ‘nieuw’ worden aangemerkt.

Ebba Hoogenraad en Daan van Eek