Lätta laten liken is niet altijd reclame
Wat vind jij van Lätta? In het kader van een scriptieonderzoek over organisaties op Facebook werd aan deelnemers gevraagd hun mening te geven over het product Lätta. Aan het einde van het onderzoek werden de deelnemers doorgelinkt naar de Facebookpagina van Lätta met het verzoek deze pagina te ‘liken’.
Er volgde een klacht bij de Reclame Code Commissie (RCC). Volgens de klager was hier geen sprake van een onderzoek, maar van een reclamecampagne voor Lätta-producten. Unilever, de adverteerder, benadrukte dat zij niets met het onderzoek te had. Er kon volgens Unilever dan ook geen sprake zijn van enige vorm van reclame voor het merk Lätta.
De RCC volgde het standpunt van Unilever. Volgens artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) moet het gaan om een mededeling door of ten behoeve van de adverteerder, wil sprake kunnen zijn van reclame. In dit geval kwam voldoende duidelijk vast te staan, dat Unilever niets met het onderzoek te maken had. Ook bleek dat de onderzoeker niet ten behoeve van Unilever had opgetreden. Kortom, geen vorm van reclame, aldus de RCC. Deze uitspraak is wel weer zeer casus specifiek. Volgens de RCC is het namelijk niet uitgesloten dat het laten ‘liken’ van een product in een onderzoek wél reclame is. Het hangt er dus maar vanaf in hoeverre je als adverteerder kan aantonen dat je daadwerkelijk niets met het verzoek tot ‘liken’ te maken hebt. Alleen dan is het mogelijk geen reclame.
Toch blijven wij benieuwd naar de vraag met welk doel het ‘liken’ van Lätta überhaupt door de onderzoeker is voorgesteld. De RCC is daaraan voorbij gegaan, maar dat element had zeker mee kunnen spelen.
Ilse Werts en Christine Fontaine
Letting people like Lätta is not always advertising
What do you think of Lätta? In the context of a thesis about organizations on Facebook participants were asked to give their opinion about the product Lätta. At the end of the study, participants were redirected to the Facebook page of Lätta and requested to ‘like ’this page.
A complaint was filed at the Advertising Code Committee (RCC). The complainant found that this was a form of advertising and had nothing to do with thesis research.
Unilever, the advertiser, emphasized that it had nothing to do with the research. Therefore, according to Unilever this was not at all advertising for the brand Lätta.
The RCC agreed with the position of Unilever. According to Article 1 of the Dutch Advertising Code (NRC) communication is a form of advertising in case this communication is done by or on behalf of the advertiser. It became sufficiently clear that Unilever was not involved in the research in any way. It also appeared that the researcher did not performed his work on behalf of Unilever. This RCC judgment is highly case-specific. According to the RCC, it is not excluded that stimulating 'likes' in a research is some kind of product advertising. It depends on the way the advertiser is able to proof that it actually had nothing to do with the request to ‘like’a product. Only then it might not considered to be advertising.
Nevertheless, we remain curious about the question for what purpose the researcher asked participants to 'like' Lätta. The RCC did not address that point, but it certainly is an element that could have been of interest.
Ilse Werts and Christine Fontaine