HvJ Kraftwerk: “What we’re gonna do right here is go back. Way back!”

Een herkenbare muzieksample (hoe kort ook) mag je niet gebruiken zonder de toestemming van de fonogrammenproducent (de eigenaar van de opname). Zo besliste de Grote Kamer van het Hof van Justitie van de Europese Unie (15 rechters) op 29 juli 2019 in al zijn wijsheid dat. Persbericht van het HvJ hier.

Het arrest doet mij denken aan een beroemde sample uit een track van Jimmy Castor and the Funky Bunch: “What we’re gonna do right here is go back. Way back. Back into time!” (filmpje!)In feite offert het hof de bestaande samplepraktijk ten gunste van de verdiencapaciteit van de eigenaars van oude opnames (waarvan je zou kunnen zeggen dat zij hun fair share in veel gevallen al hebben verdiend).

Het hof probeert wel een evenwicht te vinden tussen de vrijheid van kunsten (van de sample-gebruiker) en de exclusieve rechten van de fonogrammenproducent, maar faalt daarin jammerlijk. Als een sample "in een voor het oor onherkenbare aangepaste vorm" wordt gebruikt, is volgens het arrest geen sprake van reproductie. Dat valt dus buiten de beschermingsomvang van de fonogrammenproducent.Mooie gedachte, maar het hele idee achter 99,9% van samples is om een herkenbaar geluidsfragment te gebruiken.

Daniël Haije