Fruit of fruit-smaak?
Een terugkerende hamvraag is of op een levensmiddel een afbeelding van de betreffende vrucht mag staan. Wanneer moet je ‘smaak’ erbij zetten? De NVWA heeft onlangs een handleiding gegeven die duidelijkheid geeft hoe de NVWA zal gaan handhaven[1].
In het kort de nieuwe ‘pictorials’-regels: als het product écht fruit bevat, of fruitextract, fruitconcentraat of fruitsap, dan mag je het fruit op de verpakking afbeelden. Dus aardbeienyoghurt met een afbeelding van een lekkere aardbei of druivensap met een tros druiven.
Bij gebruik van uitsluitend een aroma mag je de afbeelding van het ingrediënt erbij zetten onder de voorwaarde dat in de nabijheid het woord ‘smaak’ komt te staan: dus bijvoorbeeld: ‘met vanillesmaak’. Dat geldt ook voor de natuurlijke (x)-aroma’s.
En wat als echt fruit (-extract/-concentraat/-sap) wordt gebruik in combinatie met een aroma? Dan zijn twee varianten mogelijk:
i) als de vrucht (of het ingrediënt/sap/concentraat/extract) daadwerkelijk smaak toevoegt dan is géén smaakdisclaimer nodig.
ii) en anders is bij de afbeelding óók een smaakdisclaimer verplicht.
In de toekomst zullen ongetwijfeld veel sensorische testen gaan volgen.
Best handig dit soort vuistregels. Maar let op: het gaat altijd over een concrete verpakking. Kleur, vorm, tekst, afbeelding, proportionaliteit, alles telt mee. Met als basisvraag: wat denkt de gemiddelde consument?
Ebba Hoogenraad
[1] Handboek Etikettering, hoofdstuk 21.1 (afbeeldingen op levensmiddelen, ‘pictorials’)