(Her)ken jij de buitenlandse specialiteit: beef jerky?

Koreaanse kimchi, Zuid-Afrikaanse braai, Marokkaanse tajine en ceviche uit Peru. Voor delicatessen uit de wereldkeuken hoef je geen verre reis meer te maken: supermarkten en menukaarten staan vol met deze lekkernijen. Recent behandelde de voorzitter van de Reclame Code Commissie een zaak over een Amerikaanse specialiteit: de gedroogde en gekruide vleessnack beef jerky. Volgens klager zou de tekst ‘100% lean beef’ op de voorzijde van de verpakking misleidend zijn, omdat het levensmiddel niet volledig uit vlees bestaat maar ook andere ingrediënten bevat. Maar nee, misleidend is het niet.

De toets is zoals altijd: wat denkt de gemiddelde consument. Voor de misleidingsvraag moet worden gekeken naar de claim in de context van de gehele verpakking.

De voorzitter laat in het midden of de Nederlandse consument weet wat jerky is. Hij kiest voor een andere aanpak en gaat uit van twee scenario’s. In beide gevallen concludeert hij dat de verpakking niet misleidend is. Scenario 1: als de consument bekend is met de gekruide vleessnack, dan zal hij begrijpen dat ‘100% lean beef’ bedoeld is om aan te geven dat enkel rundvlees is gebruikt. Scenario 2: als de consument geen idee heeft wat jerky betekent zal hij de achterzijde van de verpakking bekijken. Daar maakt hij uit de wettelijke benaming ‘Vleessnack specialiteit op basis van gesneden rundvlees, gemarineerd, gerookt en gedroogd – original smaak’ samen met de ingrediëntenlijst op dat beef jerky uit meerdere ingrediënten bestaat. Die consument begrijpt dan dat de claim ‘100% lean beef’ betrekking heeft op het ingrediënt rundvlees.

Logische uitkomst, maar opmerkelijk dat de voorzitter uitgaat van twee kennisniveaus van de consument. Hij had kunnen volstaan met toetsing aan het tweede scenario. Als de verpakking kennelijk al duidelijk genoeg is voor de consument die niet weet wat jerky betekent, zal dit meer dan duidelijk zijn voor de consument die de delicatesse wél kent.

Lisanne Steenbergen