Kaf(t) van het (vol)koren

Quaker Havermout Granola met 94% volkoren granen. Dat klinkt goed, moet klaagster gedacht hebben. Toen zij echter de ingrediëntenlijst op de achterkant las bleek het product voor maar 63% uit volkoren granen te bestaan. Daarbij zijn de overige ingrediënten voornamelijk zoetmakers en blijkt uit de voedingswaardedeclaratie dat het product bijna twee keer zoveel suikers als vezels bevat. Klaagster vindt de verpakking daarom misleidend.
 
Het verweer van de adverteerder is dat zij met de vermelding “94% volkoren granen” wil aangeven dat het grootste gedeelte van de in het product gebruikte granen volkoren granen zijn. Adverteerder begrijpt niet waarom dit misleidend zou zijn omdat hier nooit eerder klachten over zijn ontvangen.
 
De voorzitter van de Reclame Code Commissie geeft klaagster gelijk. Uitgangspunt is dat van de gemiddelde consument wordt verwacht dat hij de lijst van ingrediënten leest voordat hij een aankoop doet. Maar het enkele feit dat de ingrediëntenlijst klopt betekent niet direct dat de verpakking niet misleidend kan zijn. De bedoeling van adverteerder om het percentage volkoren granen als onderdeel van alle granen van het product - en dus niet: het gehalte volkoren granen ten opzichte van het hele product - uit te drukken, blijkt niet uit de verpakking. Volgens de voorzitter geldt dit temeer nu de voorkant van de verpakking geen enkele nuance op dit punt bevat. De mededeling “94% volkoren granen” is te absoluut en ook de afbeelding van een graanveld en het graanvormige vlak waarin de mededeling staat nuanceren die mededeling niet.
 
De vraag is of het oordeel van de voorzitter hetzelfde zou zijn indien het niet om een original-variant van het product zou gaan. Stel het gaat om een granola-variant waar bijvoorbeeld gedroogde vruchten en noten aan zijn toegevoegd. Dan kan de consument toch niet meer verwachten dat het gehele product voor 94% uit volkoren granen bestaat?
 
Fleur Jeukens