Heksen, witte wieven en magische spreuken

Het product Heks’nkaas houdt de gemoederen in de IE-kringen al een tijd bezig.  Levola, de producent van Heks’nkaas, procedeert al een paar jaar over de auteursrechtelijke bescherming van de smaak van de smeerdip. Zij heeft navolgers nog niet op die grond kunnen stoppen. Recentelijk heeft het Hof Arnhem-Leeuwarden aan de hoogste Europese rechter gevraagd of smaak überhaupt auteursrechtelijk kan worden beschermd. De uitkomst daarvan moeten we nog even afwachten. Wel heeft Levola recentelijk met succes geprocedeerd over haar merknamen. Op basis van haar Benelux-merk HEKSENKAAS verzette Levola zich tegen de inschrijving van het merk WITTE WIEVENKAAS. Het Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom wees de oppositie van Levola af. In hoger beroep vond het Hof Den Haag dat wel degelijk sprake is van verwarringsgevaar. De begripsmatige overeenstemming compenseert volgens het hof de geringe mate van visuele en auditieve overeenstemming. Met de begrippen ‘heks’ en ‘wit wief’ wordt in de Benelux in het algemeen gedoeld op “vrouwelijke magische wezens die toverkracht bezitten, die zij hoofdzakelijk aanwenden voor kwaadaardige doeleinden, die angst inboezemen en veelal geïsoleerd leven”. Beide woorden verwijzen naar bovennatuurlijke magische vrouwelijke verschijningen met een negatieve connotatie. En daarom is sprake van begripsmatige overeenstemming. Dat anno 2017 niet iedereen bekend is met de in Twente beruchte ‘witte wieven’ vindt het hof niet relevant. Het is niet nodig dat het hele relevante publiek de betekenis kent; een substantieel deel  is daarvoor voldoende.

Over de vraag of deze uitkomst wel terecht is, valt te discussiëren. Is enige begripsmatige overeenstemming werkelijk genoeg om de visuele en auditieve verschillen te compenseren? Het lijkt wel alsof het hof zich door magische spreuken heeft laten leiden.

Tamilla Abdul-Aliyeva