Nu dan toch echt? Nieuwe regels voor etikettering van alcohol op komst

De VIC-Verordening (1169/2011), waarin regels staan voor etikettering van levensmiddelen, is inmiddels alweer ruim twee jaar in werking getreden. Destijds een klus van enorme omvang voor bedrijven (vrijwel alle etiketten moesten worden gewijzigd!) met een lang staartje (hoe leggen we de regels uit de Verordening uit, wat wordt het beleid van de NVWA?). Inmiddels is het meeste stof neergedaald en met behulp van Guidance documenten van de Europese Commissie (alhoewel niet bindend!) heeft iedereen de nieuwe regels inmiddels wel redelijk in de vingers.

Toch blijven er nog wat open eindjes. Zo is destijds in de VIC-Verordening bepaald dat voor alcoholhoudende dranken (met meer dan 1,2 % alcohol) het niet verplicht is om de lijst van ingrediënten en de voedingswaardevermelding op het etiket te plaatsen. Maar: de Europese Commissie heeft destijds ook de opdracht gekregen om een verslag op te stellen waarin wordt bekeken of deze regeling in de toekomst in stand kan blijven of moet worden gewijzigd. Deadline: uiterlijk 13 december 2014 zou dit verslag gereed moeten zijn. Ik sprak hier al over op de Najaarsvergadering van de BMM bij Ab Inbev in Leuven. Inmiddels is er nieuws.

Met enige vertraging heeft de Commissie namelijk op 13 maart 2017 een rapport aangenomen. Hierin concludeert de Commissie dat consumenten willen weten wat ze drinken. Informatie over ingrediënten en voedingswaarden is daarbij essentieel. In sommige lidstaten (zoals Finland, Duitsland en Portugal) gelden zelfs al aanvullende etiketteringsregels voor alcohol. Ook wordt in sommige lidstaten geëxperimenteerd met het vrijwillig verstrekken van informatie, bijvoorbeeld via een QR code of zelfs al op het label. De Commissie steunt deze vrijwillige initiatieven en nodigt de alcoholindustrie daarom uit om met een overkoepelend voorstel tot zelfregulering te komen. De industrie moet laten zien hoe ze ervoor gaat zorgen dat consumenten de gewenste informatie krijgen. Vervolgens zal de Commissie dit voorstel bestuderen en evalueren.

Een jaar lijkt een wat krappe deadline: de Commissie wil duidelijk de vaart erin houden. Dit rapport laat opnieuw zien dat de zelfregulering in Europa steeds belangrijker wordt. Een gezamenlijke aanpak van de betrokken industrie is daarbij essentieel.

Meer weten? Neem gerust contact op.

Sarah Arayess